Atrakcje
Kołobrzeg – miasto o statucie Uzdrowiska, położone na Pomorzu Zachodnim, w północno-zachodniej Polsceu u ujścia rzeki Parsęty, nad Morzem Bałtyckim, przy drodze krajowej nr 11 i drodze ekspresowej S6, uzdrowisko z letnimi kąpieliskami morskimi.
W Kołobrzegu znajduje się port morski z funkcjami: wojenną, handlową, pasażerską, rybacką i jachtową. W mieście i okolicach występują źródła wody mineralnej, solanki oraz pokłady borowiny. W Kołobrzegu leczy się głównie choroby górnych dróg oddechowych, krążenia i choroby stawów. Kołobrzeg jest także regionalnym ośrodkiem kulturalnym. W okresie letnim odbywają się tu liczne koncerty muzuczne i występy kabaretów. Miasto jest siedzibą kapituły kolegiackiej diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej Kościoła katolickiego.
Kołobrzeg jest jedną z najstarszych osad na Pomorzu Zachodnim, która rozwinęła się dzięki wytwarzaniu soli. Zalążkiem Kołobrzegu w czasach Mieszka I był powstały około 880 roku gród w Budzistowie. W 1000 roku Bolesław I Chrobry założył tu biskupstwo. W XIII wieku Kołobrzeg dostał się pod kuratelę biskupów kamieńskich. Po śmierci Bolesława III Krzywoustego w 1138 władcy Polski utracili kontrolę nad Kołobrzegiem, który wszedł w skład Księstwa Pomorskiego. W 1255 roku książę Warcisław III i biskup kamieński na północ od osady w Budzistowie lokowali nowe miasto na prawie lubeckim miejskim. Od XIV wieku miasto było członkiem bałtyckiej Hanzy. W 1653 miasto przejęli brandenburczycy, którzy zamienili je w twierdzę. W 1761 podczas wojny siedmioletniej miasto zdobyli Rosjanie. W 1807 twierdza Kołobrzeg została oblężona przez wojska Napoleona. Polskie oddziały na Kołobrzeg prowadził płk Sułkowski.
W 1830 powstał pierwszy zakład kąpieli solankowych.
W 1859 Kołobrzeg uzyskał połączenie kolejowe ze Szczecinem i Gdańskiem. Szybki rozwój uzdrowiska nastąpił po utraceniu przez miasto statusu twierdzy.
W czasie I wojny światowej Kołobrzeg wraz ze swoimi sanatoriami i domami wypoczynkowymi przekształcił się w wielki szpital wojskowy.
W listopadzie 1944 roku podczas II wojny światowej jeden rozkaz ponownie ogłosił Kołobrzeg twierdzą. Pierwszy atak na twierdzę Armia Czerwona przypuściła 4 marca 1945. Po kilku dniach do walki weszła 6 Dywizja Piechoty Wojska Polskiego, 3 Dywizja Piechoty i pododdziały saperów. Po 14 dniach walki, 18 marca 1945 Kołobrzeg został zdobyty i odbyły się kołobrzeskie zaślubiny Polski z morzem. Podczas działań wojennych w 1945 roku, znanych jako Bitwa o Kołobrzeg, miasto zostało zniszczone w 95%.
Żródło: Wikipedia.
